Promoting peace and harmony from an Abrahamic perspective

Τι είναι η Θυσία;

​

«Θυσία» σημαίνει να εγκαταλείψεις κάτι παρά την αγάπη για αυτό -  για τον Θεό ή για κάποιον άλλο.

​

Γιατί είναι σημαντική η Θυσία;

​

Η θυσία μπορεί να μας βοηθήσει να έχουμε καλύτερη σχέση με τον Δημιουργό μας και μεταξύ μας. Η θυσία είναι απαραίτητη για να γίνουμε δοχεία μέσω των οποίων η αγάπη μας μπορεί να μοιραστεί στους άλλους.  Μέσα από πράξεις των  θυσία βοηθάμε να ωφεληθούμε και οι ίδιοι και  άλλοι χρησιμοποιώντας τις ευλογίες που μας έχουν δοθεί, επιτρέποντάς μας να δημιουργήσουμε πιο ευτυχισμένα περιβάλλοντα, πιο ικανοποιητικές σχέσεις  και πιο λειτουργικές κοινωνίες  που δεν οδηγούνται από το «εγώ» και την «απληστία».  Μέσα από πράξεις θυσίας δημιουργούμε μια ισχυρή πλατφόρμα για τους άλλους να είναι πιο δημιουργικοί και πιο «πιστοί στον σκοπό της ψυχής τους».   Η θυσία είναι απαραίτητη εάν θέλουμε να αναπτυχθούμε και να αναπτυχθούμε ως άτομα από πνευματική σκοπιά.  Βοηθά τις καρδιές μας να ενώνονται σε πράξεις αγάπης και ειρήνης και καλοσύνης και ως εκ τούτου να παραμένουν «συνδεδεμένες» με την πηγή της Ζωής και η μία με την άλλη.  

​

Πώς μπορεί να μας βοηθήσει η θυσία;

​

Η θυσία μπορεί να μας βοηθήσει με πολλούς τρόπους. Μπορεί να μας βοηθήσει να δείξουμε την ευγνωμοσύνη και την εκτίμησή μας στον Θεό για αυτό που έχουμε, μοιράζοντάς το με άλλους που είναι λιγότερο τυχεροί. Μπορεί να μας βοηθήσει να νιώσουμε πιο άξιοι της Συγχώρεσής Του και ως εκ τούτου πιο πιθανό να στραφούμε σε Αυτόν με ειλικρινή μετάνοια, εάν έχουμε αμαρτήσει αφού μας έχει έρθει η γνώση.  Μπορεί να μας βοηθήσει να νιώσουμε πιο κοντά Του, και ως εκ τούτου πιο πιθανό να επωφεληθούμε από τις Όμορφες Ιδιότητες Του και να τις ενσωματώσουμε στη ζωή μας, να αναλάβουμε την ευθύνη και να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις ιδιότητες για να βοηθήσουμε και να ωφελήσουμε τους άλλους στο δρόμο του. Εκείνοι που αγαπούν τους άλλους όπως αγαπούν τον εαυτό τους, μέσω πράξεων  η θυσία γίνεται ικανή να αποδείξει μέσα από τις πράξεις τους που πραγματικά πιστεύουν, αντιμετωπίζοντας τους άλλους όπως θα ήθελαν οι ίδιοι να τους φέρονται.

​

Μερικές φορές μπορεί να οδηγηθούμε στο να «δώσουμε» για να βοηθήσουμε κάποιον άλλο προκειμένου να έχουμε μια «επιστροφή» ή επειδή πιστεύουμε ότι οι ίδιοι θα επωφεληθούμε από αυτό. Μερικές φορές οι άνθρωποι κάνουν καλό στους άλλους για να τους αρέσουν, κάτι που τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους, για παράδειγμα. Or ίσως κάνοντας μια πράξη καλοσύνης για να νιώθεις «εκτίμηση και εκτίμηση από τους άλλους». Or να δώσει φιλανθρωπία δημόσια για να κάνει ένα καλύτερο «όνομα» για τον εαυτό του. Πολλοί οδηγούνται από πράξεις θυσίας επειδή πιστεύουν ότι αυτό θα τους επιτρέψει να γίνουν πιο «επιτυχημένοι» με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ας αναρωτηθούμε- αυτή η πράξη «θυσίας» οδηγείται από το εγώ και την απληστία ή οδηγείται από την ανιδιοτέλεια; Οι πράξεις θυσίας για να λάβετε μια «επιστροφή» είναι ακόμα καλές εάν η πράξη της θυσίας βοηθά τους άλλους. Ωστόσο, όταν αναμένουμε και παίρνουμε μια απόδοση για αυτό που πιστεύουμε ότι είναι θυσία- θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι αυτό δεν είναι στην πραγματικότητα μια αληθινή θυσία- επειδή οι προθέσεις μας δεν βασίζονται στο να εγκαταλείψουμε κάτι εντελώς για κάποιον άλλο. Οδηγείται από την αγάπη για τον εαυτό μας παρά από την αγάπη για τους άλλους. Όταν «δίνουμε» για να επιστρέψουμε σε αυτό  παγκόσμια ζωή,  θέτουμε μια προσδοκία στους άλλους να «εκτιμήσουν» αυτό που κάνουμε για αυτούς- και αυτό μπορεί να τους κάνει να νιώσουν άβολα, και αν αποτύχουν να ανταποδώσουν τη χάρη ή αν δεν πάρουμε αυτό που περιμένουμε πίσω, μπορεί να έχει αρνητικά επηρεάζουν τις σχέσεις μας με τους άλλους και μας κάνουν λιγότερο πιθανό να συνεχίσουμε να βοηθάμε τους άλλους.  

​

Κάποιοι από εμάς μπορεί να οδηγηθούν στη «θυσία» με την καθαρή πρόθεση της αγάπης για τον Δημιουργό μας και επειδή θέλουμε να «αποδείξουμε» την αγάπη μας για Αυτόν. Αυτά τα άτομα τείνουν να οδηγούνται από την αγάπη για Αυτόν και την αφοσίωση και τη λαχτάρα να είναι πιο κοντά Του, και γι 'αυτό γίνονται πρόθυμοι «υπηρέτες» όπου μπορεί ακόμη και να είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν τη ζωή τους στην υπόθεση Του. Όταν μελετάμε τη Γραφή ότι οι υπηρέτες του Θεού καλούνται να υπηρετήσουν την ανθρωπότητα και να αναλάβουν την ευθύνη για τη συμπεριφορά τους συμβάλλοντας στην κοινωνία και το όφελος των άλλων μέσω της ενσωμάτωσης των ιδιοτήτων Του στη συμπεριφορά τους. Γίνονται δοχεία για να λάμψει το Φως Του στην υπόλοιπη ανθρωπότητα και μέσω της αφοσίωσής τους σ 'Αυτόν συχνά αγωνίζονται και αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο δρόμο Του. Αυτά τα άτομα είναι έτοιμα να θυσιάσουν το  κοσμικές σωματικές απολαύσεις και να εγκαταλείψουν τις δικές τους  κοσμικές ευλογίες και απολαύσεις με αντάλλαγμα την αντίληψη της πνευματικής Παρουσίας του Δημιουργού τους και καλούν και άλλους να κάνουν το ίδιο.  

Η Αγία Γραφή μάς διδάσκει ότι η «θυσία» μπορεί να βοηθήσει να «εξαγνιστούμε» από την αμαρτία.  Στο παρελθόν, και σύμφωνα με τη Γραφή, οι άνθρωποι συνήθιζαν να προσφέρουν ολοκαυτώματα στον Κύριο και τους ζητήθηκε να εγκαταλείψουν αυτό που αγαπούν και προσφέρουν ως «θυσία σε Αυτόν». Μέχρι την εποχή του  ο δεύτερος Ναός στο Ισραήλ, πολλοί πίστευαν ότι μόνο με θυσία ζώων μπορούσαν να συγχωρηθούν οι αμαρτίες.  Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να προσφέρουν προσευχή και νηστεία και φιλανθρωπία καθαρά για να ευχαριστήσουν τον Θεό τους- και θυσιάζουν ζώα σε αυτόν, π.χ. στη διάρκεια  προσκύνημα στη Μέκκα-  αλλά ας αναρωτηθούμε- γιατί ο Θεός ζητάει μια τέτοια θυσία από εμάς σε Αυτόν; Μήπως «χρειάζεται» τις προσευχές μας; μήπως «χρειάζεται» τις θυσίες μας; Μας «χρειάζεται» να νηστεύουμε και να λατρεύουμε και να προσευχόμαστε και να θυσιάζουμε αυτά τα πράγματα για Αυτόν; Όσο περισσότερο μελετάμε τη Γραφή- τόσο περισσότερο καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός είναι «απαλλαγμένος από κάθε ανάγκη» και είναι «ο εαυτός μας»  ότι αυτές οι θυσίες ωφελούν, και είναι το όφελος που έχει για εμάς που ευχαριστεί τον Δημιουργό μας. Μέσω της θυσίας «δείχνουμε» και «επιβεβαιώνουμε» την αγάπη και την αφοσίωσή μας σε Αυτόν και προς  οι υπολοιποι. Μέσα από την ευσέβεια της θυσίας και αποδεικνύοντας την αφοσίωσή μας σε Αυτόν, πλησιάζουμε κοντά Του και οι πράξεις θυσίας βοηθούν  να νιώσουμε πιο άξιοι της Παρουσίας Του. Όταν νιώθουμε πιο άξιοι της Παρουσίας Του, αισθανόμαστε πιο ικανοί να στραφούμε προς Αυτόν για Συγχώρεση και πιστεύουμε ότι θα δεχτεί τη μετάνοιά μας. Πολλοί πιστεύουν ότι οι καλές πράξεις ακυρώνουν τις κακές πράξεις και ότι μέσω πράξεων θυσίας «καθαρίζουμε» από τις αμαρτίες. Σύμφωνα με τη Γραφή, ο Θεός είναι Συγχωρητικός και Ελεήμων και συγχωρεί εκείνους που αμαρτάνουν για την άγνοιά μας και μετανοούν και επιδιορθώνουν τους δρόμους τους. Τι γίνεται όμως με εκείνους που αμαρτάνουν γνωρίζοντας ότι αυτό που επιλέγουν να κάνουν ή να πουν είναι «λάθος» και δεν του αρέσει; Η ντροπή της ενοχής μετά την αμαρτία ενώ γνωρίζει, μπορεί μερικές φορές να εμποδίσει την ψυχή να ζητήσει συγχώρεση  γιατί μπορεί να αισθάνονται οι ίδιοι ότι δεν είναι «άξιοι» της Συγχώρεσής Του. Επομένως, πράξεις θυσίας όπως προσευχή για άλλους, νηστεία, φιλανθρωπία και προσφορά όσων αγαπάμε για να βοηθήσουμε τους άλλους, και θυσία των ευλογιών μας για να ωφελήσουμε τους άλλους μπορεί να μας βοηθήσουν να αναλάβουμε την «ευθύνη» για τις πράξεις μας και να επιβεβαιώσουμε τις καρδιές που είμαστε πραγματικά ευγνώμονες για τις ευλογίες που  μας έχει δοθεί, και ότι είμαστε πραγματικά μετανοημένοι, και ότι αν στραφούμε σε Αυτόν για Συγχώρεση, το αξίζουμε.  Οι πράξεις μας του  η θυσία για Αυτόν είναι σαν πράξεις «αγώνα» για την υπόθεσή Του, και με αυτόν τον τρόπο μας δίνει τη δυνατότητα να γίνουμε δοχεία αγάπης όπου μπορούμε να λάμψουμε το φως και την αγάπη Του στους άλλους.  

​

Θυμίζουμε στη Γραφή ότι η πρόθεση της καρδιάς μας είναι πιο σημαντική όταν προσφέρουμε θυσίες στον Δημιουργό μας. Το αν οι θυσίες μας είναι «αποδεκτές» και επομένως ευεργετικές για την ψυχή μας, εξαρτάται από την πρόθεση πίσω από αυτήν- προέρχεται πραγματικά από την αγάπη για τους άλλους; και λαχτάρα για την παρουσία Του;  

​

Πώς μπορεί η θυσία να βοηθήσει τους άλλους;

​

Θυσία για τους άλλους: Αυτό συμβαίνει όταν θυσιάζουμε τη δική μας ευτυχία και δίνουμε ό, τι αγαπάμε προς όφελος ή ευτυχία των άλλων. Όσοι αγαπούν τους άλλους όπως αγαπούν τον εαυτό τους, ή ακόμα περισσότερο από όσο αγαπούν τον εαυτό τους, είναι πιο πιθανό να εμπλακούν σε αυτές τις πράξεις. Αληθής  θυσία για τους άλλους είναι όταν δίνουμε χωρίς την προσδοκία της επιστροφής. Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα θυσίας για τους άλλους- για παράδειγμα το να προσφέρουμε σε αυτούς που αγαπάμε από την οικογένεια και τους φίλους μας και να δούμε το όφελος που έχει σε αυτούς μπορεί να μας χαρίσει ευτυχία γιατί μπορούμε να «δούμε» πώς οι θυσίες μας βοηθούν αυτούς που αγαπάμε. Το επόμενο επίπεδο θα ήταν να δώσουμε κρυφά, σε εκείνους που δεν γνωρίζουμε, που δεν είναι από την οικογένειά μας, που δεν ξέρουν καν ποιοι είμαστε όταν τους τα δίνουμε. Όταν θυσιάζουμε για τους άλλους- η πρόθεση στην καρδιά μας τείνει να είναι «προς όφελος των άλλων». Όταν θυσιάζουμε τον εαυτό μας λόγω της συμπόνιας και της αγάπης που έχουμε για τους άλλους,  

​

Πώς και τι πρέπει να θυσιάσουμε;

​

Υπάρχουν διάφοροι τύποι θυσίας. Η θυσία μπορεί να περιλαμβάνει την παραίτηση από «χρόνο» ή «φαγητό» ή «χρήματα» ή «ρούχα»- οτιδήποτε περιλαμβάνει την προσφορά από τον εαυτό μας, με πρόθεση να ευχαριστήσουμε ή να ευχαριστήσουμε τον Θεό ή να ωφελήσουμε κάποιον. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα θυσίας:

​

Προσευχή για τους άλλους

Νηστεία

Ταΐζοντας τους πεινασμένους

Φροντίδα για ένα ορφανό

Φιλανθρωπικό δώρο

Δίνοντας χρόνο για να «ακούσουμε» τους άλλους και να τους βοηθήσουμε μέσα από τους αγώνες τους

Δίνοντας χρόνο για να είναι εκεί για τους άλλους στην ώρα της ανάγκης τους

Φροντίδα για κάποιον που πάσχει από μια κατάσταση υγείας

Παραίτηση χρόνου και  προσπαθώντας να μοιραστούμε τις γνώσεις μας με άλλους

Βάζοντας χρόνο και προσπάθεια για να αντισταθούμε στην καταπίεση εναντίον των συνανθρώπων μας

Βοηθώντας έναν τυφλό να περάσει το δρόμο

Ταΐζοντας ένα πεινασμένο ζώο

Παροχή ζεστασιάς και καταφυγίου σε άλλο άτομο ή  πλάσμα

Βοηθώντας έναν ταξιδιώτη

Ευγενικά λόγια

Χαμογελάστε για να κάνετε τους άλλους ευτυχισμένους

Στέλνοντας την Ειρήνη και τις Ευλογίες μας ο ένας στον άλλο

Έλεγχος των επιθυμιών και των συναισθημάτων μας προς όφελος ενός άλλου ατόμου

Αναλαμβάνοντας την ευθύνη του λόγου και της συμπεριφοράς μας, προκειμένου να αποφύγουμε την περιττή βλάβη στους άλλους

​

... οτιδήποτε περιλαμβάνει «το να δίνουμε» αυτό που αγαπάμε, με πρόθεση να ευχαριστήσουμε τον Θεό ή να ωφελήσουμε κάποιον άλλο ή άλλο πλάσμα, μπορεί να θεωρηθεί πράξη θυσίας. Όσο περισσότερο ευλογηθήκαμε με πλούτο και γνώση, τόσο περισσότερο μπορούμε να μοιραστούμε με τους άλλους και σύμφωνα με τη Γραφή, τόσο περισσότερα έχουμε τόσο περισσότερα θα πρέπει να προσφέρουμε ως θυσία ως τρόπο να δείξουμε την εκτίμησή μας και να υπηρετούμε Ο Θεός και  ανθρωπότητα. Από την άλλη πλευρά, όσο λιγότερα πρέπει να δίνουμε και να μοιραζόμαστε με άλλους, τόσο λιγότερα θα περιμένουμε από εμάς και «καμία ψυχή δεν αναλαμβάνει καθήκοντα πέρα από τις δυνατότητές της».  

​

Και ας θυμόμαστε- ο Θεός δεν χρειάζεται τις θυσίες μας- είμαστε εμείς οι ίδιοι που το έχουμε ανάγκη, και είμαστε εμείς και οι κοινωνίες στις οποίες ζούμε, οι οποίοι επωφελούνται από αυτό, προκειμένου να δημιουργήσουμε μια καλύτερη σύνδεση με την Πηγή μας και να έχουμε καλύτερη σχέση μεταξύ τους.  

​

(Η παραπάνω γραφή βασίζεται σε  αντανακλάσεις του Δρ Lale  Tuncer)  

​

Αποσπάσματα Γραφής για τη Θυσία

​

«Και αν τα μέσα του δεν επαρκούν για δύο τρυγόνια ή δύο περιστέρια, θα φέρει ως προσφορά του για αυτό για το οποίο είναι ένοχος ένα δέκατο ενός εφά αλεύρι επιλογής για προσφορά αμαρτίας. δεν θα προσθέσει λάδι σε αυτό ούτε θα του ρίξει λιβάνι, γιατί είναι προσφορά αμαρτίας ».  Λευιτικό 5:11

​

«Θα φέρουν στον ιερέα ως ενοχή προσφέροντας ένα κριάρι από το ποίμνιο, ένα χωρίς ελαττώματα και της κατάλληλης αξίας. Με αυτόν τον τρόπο ο ιερέας θα κάνει εξιλέωσή τους για το λάθος που έχουν διαπράξει ακούσια, και θα συγχωρεθούν ». Λευιτικό 5:18

​

«Και αν αυτός  είναι  φτωχός και δεν μπορεί να πάρει τόσα πολλά. τότε θα πάρει ένα αρνί  Για  προσφορά καταπάτησης για να κυματιστεί, για να γίνει εξιλέωσή του, και μια δέκατη δόση λεπτού αλευριού αναμεμειγμένου με λάδι για προσφορά κρέατος και ένα κούτσουρο λαδιού ·  Λευιτικό 14:21

​

«Και οι ιερείς, που πλησιάζουν στον Κύριο, ας αγιαστούν, για να μην ξεσπάσει ο Κύριος επάνω τους».  Έξοδος 19:22

​

«Και ας με κάνουν ιερό. για να κατοικήσω ανάμεσά τους ». Έξοδος 25: 8

​

«Τότε ο Κύριος ο Θεός πήρε τον άνθρωπο και τον έβαλε στον κήπο της Εδέμ για να τον φροντίσει και να τον φυλάξει».  Γένεση 2:15

​

«Κάθε κινούμενο πράγμα που ζει θα είναι κρέας για σένα. Σαν το πράσινο βότανο σου έδωσα τα πάντα ». Γένεση 9: 3

​

«Όταν ο Κύριος ο Θεός σου διευρύνει τα σύνορά σου όπως σου έχει υποσχεθεί, και λες:« Άσε με να φάω κρέας », επειδή λαχταράς να φας κρέας, μπορείς να φας όσο κρέας θέλει η καρδιά σου.  Δευτερονόμιο 12:20

​

«Μην αμελείτε να κάνετε το καλό και να μοιράζεστε ό, τι έχετε, γιατί τέτοιες θυσίες είναι ευχάριστες στον Θεό».  Εβραίους 13:16

​

«Το να κάνουμε δικαιοσύνη και δικαιοσύνη είναι πιο αποδεκτό από τους  Αρχοντας  παρά θυσία ». Παροιμίες 21: 3

​

«Αυτή είναι η εντολή μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως εγώ σας αγάπησα. Μεγαλύτερη αγάπη δεν έχει κανένας από αυτόν, το να δώσει κάποιος τη ζωή του για τους φίλους του. Είστε φίλοι μου αν κάνετε ό, τι σας διατάζω ». Ιωάννης 15: 12-14

​

Είπε: «Πάρτε τον γιο σας, τον μοναχογιό σας Ισαάκ, τον οποίο αγαπάτε, και πηγαίνετε στη γη του Μοριά και προσφέρετέ τον εκεί ως ολοκαύτωμα σε ένα από τα βουνά για τα οποία θα σας πω».  Γένεση 22: 2

​

Και ο Σαμουήλ είπε: «Έχει  Αρχοντας  τόσο μεγάλη ευχαρίστηση για ολοκαυτώματα και θυσίες, όσο και υπακοή στη φωνή του  Αρχοντας? Ιδού, το να υπακούεις είναι καλύτερο από τη θυσία και να ακούς από το λίπος των κριών ». 1 Σαμουήλ 15:22

​

«Διότι δεν θα απολαύσετε τη θυσία, ή θα την έδινα. δεν θα ευχαριστηθείτε με μια ολοκαυτωμένη προσφορά. Οι θυσίες του Θεού είναι ένα σπασμένο πνεύμα. μια σπασμένη και μελαγχολική καρδιά, Θεέ μου, δεν θα περιφρονήσεις ». Alαλμός 51: 16-17

​

«Διότι η ζωή της σάρκας είναι στο αίμα, και σας την έδωσα στο βωμό για να κάνετε εξιλέωση για τις ψυχές σας, γιατί είναι το αίμα που κάνει την εξιλέωση από τη ζωή». Λευιτικό 17:11

​

«Σε θυσία και προσφορά δεν χαρήκατε, αλλά μου δώσατε ένα ανοιχτό αυτί. Δεν έχετε απαιτήσει ολοκαύτωμα και προσφορά αμαρτίας ». Psαλμός 40:60

​

«Πήγαινε και μάθε τι σημαίνει αυτό,« θέλω έλεος και όχι θυσία ». Γιατί δεν ήρθα να καλέσω τους δίκαιους, αλλά τους αμαρτωλούς ».  Ματθαίος 9:13

​

«Διότι αν συνεχίσουμε να αμαρτάνουμε σκόπιμα αφού λάβουμε τη γνώση της αλήθειας, δεν υπάρχει πια θυσία για αμαρτίες». Εβραίους 10:26

​

Και ο άντρας φώναξε στο θυσιαστήριο με το λόγο του  Αρχοντας  και είπε: «Ω βωμός, βωμός, έτσι λέει ο  Κύριε: «Ιδού, ένας γιος θα γεννηθεί στον οίκο του Δαβίδ, ο Ιωσίας με το όνομά του, και θα θυσιάσει πάνω σας τους ιερείς των υψηλών τόπων που σας προσφέρουν, και θα σας κάψουν ανθρώπινα κόκαλα».  1 Βασιλέων 13: 2

​

«Μεγαλύτερη αγάπη δεν έχει κανείς από αυτόν, το ότι κάποιος έδωσε τη ζωή του για τους φίλους του. Ιωάννης 15:13

​

«Διότι ακόμη και ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήρθε για να υπηρετηθεί αλλά για να υπηρετήσει ...»  Μάρκος 10:45

​

Αλλά ο βασιλιάς είπε στον Αραούνα: «Όχι, αλλά θα το αγοράσω από εσένα έναντι τιμής. Δεν θα προσφέρω ολοκαυτώματα στο  Αρχοντας  Θεέ μου που δεν μου κόστισε τίποτα ». Έτσι ο Δαβίδ αγόρασε το αλώνι και τα βόδια για πενήντα σίκλα ασημένια ». 2 Σαμουήλ 24:24

​

«Τότε ο Νώε έκτισε βωμό στο  Αρχοντας  και πήρε μερικά από κάθε καθαρό ζώο και μερικά από κάθε καθαρό πουλί και πρόσφερε ολοκαυτώματα στο βωμό. Και όταν το  Αρχοντας  μύρισε το ευχάριστο άρωμα, το  Αρχοντας  είπε στην καρδιά του: «Δεν θα βρίζω ποτέ ξανά τη γη εξαιτίας του ανθρώπου, γιατί η πρόθεση της καρδιάς του ανθρώπου είναι κακή από τα νιάτα του. Ούτε θα καταρρίψω ποτέ ξανά κάθε ζωντανό πλάσμα όπως έχω κάνει ». Γένεση 8: 20-21

​

«Αφιέρωσε σε μένα όλα τα πρωτότοκα. Ό, τι είναι το πρώτο που άνοιξε τη μήτρα μεταξύ του λαού του Ισραήλ, τόσο από άνθρωπο όσο και από κτήνος, είναι δικό μου ».  Έξοδος 13: 2

​

«Γιατί όποιος θα έσωζε τη ζωή του θα τη χάσει, αλλά όποιος χάσει τη ζωή του για χάρη μου θα τη σώσει». Λουκάς 9:24

​

«Και αν ήξερες τι σημαίνει αυτό,« θέλω έλεος και όχι θυσία », δεν θα καταδίκαζες τους αθώους».  Ματθαίος 12: 7

​

«Και όποιος δεν παίρνει τον σταυρό του και δεν με ακολουθεί, δεν είναι άξιος μου». Ματθαίος 10:38

​

«Έτσι ο Ισραήλ ξεκίνησε το ταξίδι του με ό, τι είχε και ήρθε στη Βηρσαβέ, και πρόσφερε θυσίες στον Θεό του πατέρα του Ισαάκ».  Γένεση 46: 1

​

«Και θα συνάψει ισχυρή διαθήκη με πολλούς για μία εβδομάδα, και για τη μισή εβδομάδα θα τερματίσει τις θυσίες και τις προσφορές. Και στην πτέρυγα των βδελυγμάτων θα έρθει εκείνος που ερημώνει, έως ότου το καθορισμένο τέλος χυθεί στον ερημωτή ».  Δανιήλ 9:27

​

«Είμαι ο καλός βοσκός. Ο καλός ποιμένας αφήνει τη ζωή του για τα πρόβατα ».  Ιωάννης 10:11

​

«Αν ένας άντρας πέσει σεξουαλικά με μια γυναίκα που είναι σκλάβα, που έχει ανατεθεί σε άλλον άντρα και δεν έχει ακόμη λυτρωθεί ή δεν της έχει δοθεί η ελευθερία, θα γίνει διάκριση. Δεν θα πρέπει να θανατωθούν, επειδή δεν ήταν ελεύθερη. αλλά θα φέρει την αποζημίωσή του στο  Κύριε, στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης, ένα κριάρι για προσφορά ενοχής. Και ο ιερέας θα κάνει εξιλέωση γι 'αυτόν με το κριάρι της προσφοράς ενοχής πριν από την  Αρχοντας  για την αμαρτία του που διέπραξε και θα συγχωρεθεί για την αμαρτία που διέπραξε ». Λευιτικό 19: 20-22

​

«Ωστόσο, ήταν το θέλημα του  Αρχοντας  να τον συντρίψω? τον έχει βάλει σε θλίψη. Όταν η ψυχή του κάνει μια προσφορά για ενοχή, θα δει τους απογόνους του. θα παρατείνει τις μέρες του. η βούληση του  Αρχοντας  θα ευημερήσει στο χέρι του ».  Ησαΐας 53:10

​

«Ο Κύριος απεχθάνεται τη θυσία του πονηρού, αλλά η προσευχή των ορθών τον ευχαριστεί». Παροιμίες 15: 8

​

«Πείτε,« Οι προσευχές και η θυσία μου, η ζωή και ο θάνατός μου, είναι όλα για τον Θεό, τον Κύριο όλων των κόσμων .. » Κοράνι 6: 162

«Ποτέ δεν θα επιτύχετε τη δικαιοσύνη αν δεν ξοδέψετε από αυτό που αγαπάτε. Ό, τι και να ξοδέψετε, ο Θεός το γνωρίζει πλήρως ». Κοράνι 3:92

​

«Και διήγησέ τους την ιστορία των δύο γιων του Αδάμ αληθινά, όταν προσέφεραν θυσία, και αυτή έγινε αποδεκτή από τον ένα και δεν έγινε αποδεκτή από τον άλλο. «Σίγουρα θα σε σκοτώσω», είπε ένας. «Ο Θεός δέχεται μόνο τον θεοσεβούμενο», είπε ο άλλος.  Κοράνι 5:27

​

«Πιστοί! Μην ακυρώνετε τις φιλανθρωπικές σας πράξεις τονίζοντας την καλοσύνη σας και προκαλώντας κακό, όπως και εκείνος που ξοδεύει τον πλούτο του μόνο για να τον βλέπουν οι άνθρωποι και δεν πιστεύει στον Θεό και την Τελευταία Ημέρα. Το παράδειγμα των δαπανών του είναι αυτό ενός βράχου με μια λεπτή επίστρωση γης πάνω του: όταν μια δυνατή βροχή το χτυπά, η γη ξεπλένεται, αφήνοντας τον βράχο γυμνό. Τέτοιοι άνθρωποι δεν αντλούν κέρδος από τις φιλανθρωπικές τους πράξεις. Ο Θεός δεν θέτει τους αρνητές της Αλήθειας στο σωστό δρόμο ». Κοράνι 2: 264

​

«Βοηθήστε ο ένας τον άλλον σε πράξεις ευσέβειας και δικαιοσύνης. Και μην βοηθάτε ο ένας τον άλλον σε πράξεις αμαρτωλότητας και παράβασης. Και να γνωρίζετε τον Θεό. Πραγματικά, ο Θεός είναι αυστηρός στην τιμωρία ' Κοράνι 5: 2

​

«Αν δίνεις φιλανθρωπία ανοιχτά, είναι καλό, αλλά αν το κρατάς μυστικό και δίνεις ιδιωτικά σε απόρους, αυτό είναι καλύτερο για σένα και θα εξιλεωθεί για μερικές από τις κακές σου πράξεις: ο Θεός γνωρίζει καλά όλα αυτά κάνω.' Κοράνι 2: 271

​

«Πράγματι, οι άντρες που ασκούν φιλανθρωπία και οι γυναίκες που κάνουν φιλανθρωπία και [εκείνοι] που δανείστηκαν στον Θεό ένα καλό δάνειο - θα πολλαπλασιαστεί για αυτούς και θα έχουν ευγενή ανταμοιβή». Κοράνι 57:18

​

«Και εκείνοι που αγωνίζονται για την (υπόθεση) μας,- σίγουρα θα τους καθοδηγήσουμε στα μονοπάτια μας, γιατί ο Θεός είναι αληθινά με εκείνους που κάνουν το σωστό». Κοράνι 29:69

«Προχώρα, ελαφριά και βαριά! Αγωνιστείτε στο δρόμο του Θεού με τα υπάρχοντά σας και τον εαυτό σας. αυτό είναι καλύτερο για σένα, το ήξερες ». Κοράνι 9:41

«Μεταξύ των πιστών, εκείνοι που μένουν στο σπίτι χωρίς καλό λόγο δεν είναι ίσοι με εκείνους που αγωνίζονται για την υπόθεση του Θεού προσωπικά ή με την περιουσία τους. Σε εκείνους που αγωνίζονται για την υπόθεσή Του αυτοπροσώπως ή με την περιουσία τους, ο Θεός έχει δώσει υψηλότερο βαθμό από εκείνους που μένουν στο σπίτι. Ο Θεός έχει υποσχεθεί ότι ο καθένας θα λάβει το κατάλληλο μερίδιο της ανταμοιβής, αλλά θα δώσει μια πολύ μεγαλύτερη ανταμοιβή σε όσους προσπαθούν για την υπόθεσή Του παρά σε εκείνους που μένουν στο σπίτι (χωρίς λόγο) ». Κοράνι 4:95

«Όταν ο Ιησούς τους βρήκε να αρνούνται την αλήθεια, είπε:" Ποιος θα με βοηθήσει στην υπόθεση του Θεού; " Οι μαθητές απάντησαν: "Είμαστε οι βοηθοί του Θεού. Πιστεύουμε σε Αυτόν. Ιησού, μαρτύρησε ότι υποταχθήκαμε στο θέλημά Του." Κοράνι 3:52

«Πιστοί, γίνετε οι βοηθοί του Θεού όπως ακριβώς όταν ο Ιησούς, ο γιος της Μαρίας, ρώτησε τους μαθητές:" Ποιοι θα είναι οι βοηθοί μου για την υπόθεση του Θεού; " και οι μαθητές απάντησαν: «Είμαστε οι βοηθοί του Θεού». Μια ομάδα Ισραηλιτών πίστεψε σε αυτόν και άλλοι τον απέρριψαν. Βοηθήσαμε τους πιστούς ενάντια στους εχθρούς τους και νίκησαν ». Κοράνι 61:14

Στη συνέχεια, όταν ήταν αρκετά μεγάλος για να τον συνοδεύσει, είπε: «Ω, γιε μου, βλέπω σε όνειρο ότι σε σφάζω, οπότε δες τι σκέφτεσαι». Είπε: "Ω πατέρα μου, κάνε ό, τι σου έχει δοθεί εντολή. Θα με βρεις, θεού Θεού, από τους υπομονετικούς". Στη συνέχεια, όταν υποτάχθηκαν και οι δύο και έβαλε το μέτωπό του στο έδαφος, τον φωνάξαμε: «Ω Αβραάμ, πίστεψες στο όραμα!» Πράγματι, επιβραβεύουμε έτσι τους καλοκάγαθους. Αυτό ήταν πράγματι μια σαφής δοκιμασία. Κάναμε μια παραχώρηση γι 'αυτόν στη θέση μιας σφαγής. Και διατηρήσαμε την ιστορία του για όσους ακολούθησαν. Ειρήνη στον Αβραάμ. Έτσι επιβραβεύουμε τους καλούς. Oneταν ένας από τους πιστούς μας υπηρέτες ». Κοράνι 37: 102-111

«Και για όλες τις θρησκείες ορίσαμε μια ιεροτελεστία [θυσίας] για να αναφέρουν το όνομα του Θεού πάνω από όσα Αυτός τους παρείχε για [θυσιαστικά] ζώα. Γιατί ο θεός σας είναι ένας Θεός, έτσι υποταχθείτε σε Αυτόν. Και, δώστε καλά νέα στα ταπεινά [ενώπιον του Κυρίου τους] Κοράνι 22:34

«Προσευχηθείτε λοιπόν στον Κύριό σας και θυσιάστε [μόνο σ’ Αυτόν ». Κοράνι 108: 2

«Έχουμε διατάξει τις ζωικές προσφορές για εσάς μεταξύ των τελετών του Θεού». Κοράνι 22:36

«Ούτε το κρέας τους ούτε το αίμα τους φτάνει στον Θεό, αλλά η ευλάβεια σας είναι που τον φτάνει». Κοράνι 22:37

​

... «Και για εκείνον που είναι άρρωστος ή υποφέρει από τραυματισμό στο κεφάλι, του δίνεται η« fidya »(παραχώρηση) της νηστείας ή της φιλανθρωπίας, ή τηρώντας μια τελετουργία λατρείας». Κοράνι 2: 196.